Zondag

Hey beste lezers!

Vandaag weer een nieuwe dag waarin we gezond wakker worden en waarin we God groot kunnen maken.

We begonnen uiteraard weer met een heerlijk ontbijtje, dit keer onder het genot van gezang, want onze grote baas, Rick, was jarig. 

Nou, allemaal even zingen, een knuffel hier en een felicitatie daar en we hadden een feestelijke troon waarop Rick mocht zitten.

De kerkdienst wordt hier zondagmiddag om 5 uur gehouden, dus wij hadden 's morgens tijd om onze eigen bijbelstudie te doen.

Lieke en Floris hadden een dagopening voorbereid over de wederkomst, over de hemel en het leven na de dood. Lekker luchtige koek zo op de vroege ochtend.

Als groep zijn we deze week heel erg naar elkaar toe gegroeid en zijn we ook heel erg naar God toegegroeid. God was merkbaar aanwezig.

We kunnen alles met elkaar bespreken en dat zorgt voor hele open gesprekken. Voor de bijbelstudie, over Jesaja 11: 6-9, gingen we uiteen in kleinere groepjes van 2 of 3.

We hadden goede gesprekken, baden voor elkaar en dankten voor al het goede wat God ons gegeven heeft. We realiseren ons elke dag meer en meer hoe lief Hij ons heeft. 

Tijdens de ochtendopening zongen we ook met elkaar en prezen we God.

Hierna maakten we ons klaar voor een frisse duik in het riviertje dichtbij. Het is echt heerlijk dat het riviertje zo dichtbij ligt, want zelfs 's ochtends is het al snel warm. 

We hebben heel veel plezier met elkaar en maken veel lol. Tijdens het zwemmen hebben we veel geduik van Loïs, gestoei tussen Twan en Digo en stunts van Lieke.

Nadat Lieke haar bril kwijt was geraakt, kon er nog wel één bij: Digo raakte ook zijn zonnebril kwijt toen hij in het water werd geduwd. We hebben er nog naar gezocht, maar zonder succes.

We moesten wel op tijd weer weg, want we moesten nog koken. Dus, gauw terug crossen met onze Renault en ons busje, waarin we overigens altijd met de deur open rijden omdat de airco het niet doet.

Eenmaal thuis aangekomen begonnen Marjolein, Elly-Anne en Eline met koken. Koken voor zo'n grote groep is natuurlijk niet heel gemakkelijk, maar het was weer heerlijk: pasta met groenten, gehakt en rode saus.

De buurman komt eigenlijk elke dag wel iets langsbrengen, deze keer was het bronwater en zogeheten appelsoep. Wij hadden nog wat spaghetti over en besloten dat op onze beurt weer naar de buurman te brengen.

Na de lunch hebben we opgeruimd en afgewassen en hadden we nog wat tijd over voordat de dienst zou beginnen. Een paar van ons zochten zaterdag in Novi Sad naar een kapper, maar zonder succes: Twan bood aan ons vandaag te knippen.

Lieke en Loïs hielpen ook nog even, maar Twan kon het zeker wel beter ;) Nadat we lekker geknipt waren, zagen we er weer goed uit. 

Op de kuit van Floris hebben we nog een kruis geschoren.

Digo, onze chauffeur (hij is nu 18 en is heel blij dat hij legaal mag autorijden), moest met het busje Tibor ophalen, zodat Tibor de rest van de gemeenteleden kon ophalen. Mensen komen vanuit alle windstreken hier naartoe.

Tibor wil echt iets betekenen voor zijn medemens en vanuit de liefde van God helpt hij de Roma gemeenschap en armere Serven. Dat zijn ook vooral de mensen die naar de dienst toekomen.

Een groot deel van de familie van Tibor was er ook, de een deed het geluid, de ander speelde de gitaar, één dochter vertaalde en weer een ander zong of speelde op de piano. 

Wij stelden ons allemaal even kort voor en vertelden wat wij doen in Nederland, hoe wij elkaar kennen, wat we in onze kerk doen en waarom we hier zijn. 

Ook zongen we twee liederen voor en met de gemeente, die op dit moment uit 20 mensen bestaat. We zongen twee canon nummers, U bent heilig en Our God is an awesome God.

Daarna heb ik nog een klein praatje gehouden over waarom we het zo fijn vinden om hier te zijn, hoe dankbaar we zijn en dat we dichter bij elkaar en bij God komen. 

Ook bemoedigde ik de mensen die naar de dienst gekomen zijn (deze mensen komen nog niet zo lang naar de kerk), om te blijven komen omdat God van ons houdt. Het is Gods leiding dat we hier allemaal zijn samengekomen. 

De Roma mensen zijn vaak achtergesteld en de overheid kijkt niet echt naar ze om. Het is dus heel belangrijk dat Tibor dit werk doet, dat wij helpen en dat we voor ze bidden.

Tibor hield zijn preek over Matthëus 6: het Onze Vader. Hij zei, dat als we in vrede met God leven, we ook in vrede met andere mensen kunnen leven. We moeten, net zoals God ons vergeeft, ook anderen vergeven.  

Aan het einde van de dienst heeft Tibor voor ons als groep gebeden, ook erg mooi. We hebben na de dienst met de kinderen en jongeren spelletjes gedaan: stoepkrijten, voetbal, koekhappen en bellenblazen.

Willy heeft ons zelfgemaakte sleutelhangers meegegeven die we ook uitgedeeld hebben. Daarna deelden Floris en Sanne stroopwafels uit, die ze hadden meegenomen.

Het was inmiddels al half 8 en onze chauffeur, Digo, bracht Tibor, zijn gezin en de andere bezoekers weer naar huis met het busje. De rest van ons speelde spelletjes en rustte uit. 

Digo kwam terug met een chocoladetaart van de vrouw van Tibor, Mercedes, voor Rick. 

Die taart en de cheesecake die we zelf hadden gekocht, aten we als avondeten ter ere van Ricks 24e verjaardag (hij begint al wel een beetje oud te worden).

We hebben echt een geweldige tijd met elkaar, we hebben veel lol en plezier en het is heel gezellig. We zijn dankbaar voor alles wat God ons geeft, gezondheid en plezier, maar ook diepgaande gesprekken en rust.

Zo'n reis is voor ons allen onvergetelijk en heel waardevol. Daarvoor willen we iedereen die dit mede mogelijk heeft gemaakt nog eens bedanken. Dank voor jullie steun en gebed.

Bedankt weer voor het lezen, adios en tot morgen.